Fakty o apartheidzie: 10 rzeczy, których nie wiedziałeś o segregacji w RPA

Afryka ma bogatą historię, ale nie można jej opowiedzieć bez niezapomnianych blizn, takich jak apartheid w Afryce Południowej. Czym był apartheid w RPA? Apartheid był epoką w czasach kolonialnych, kiedy system zinstytucjonalizował segregację rasową w RPA i Namibii. Pomimo tego, że mieszkali na ziemi swoich przodków, Afrykanie znaleźli się na łasce autorytarnych zwolenników białej supremacji, którzy rządzili tym krajem. Jest to poruszający temat, który wywołuje wiele emocji u Afrykanów, których przodkowie byli ofiarami apartheidu, jakie spotkał na nich ówczesny rząd kolonialny. Podczas gdy wiele osób może znać pojęcie apartheidu, mogą nie zdawać sobie sprawy z wielu faktów dotyczących apartheidu, które stanowią część najciemniejszych momentów w historii RPA.

Apartheid oznaczał afrikaans oznaczający odrębność w sposób strukturalny i zinstytucjonalizowany. Republika Południowej Afryki przeszła długą drogę, jeśli chodzi o ludzi cieszących się wolnością. Kraj rozwinął się i należy do wiodących gospodarek na kontynencie afrykańskim.

To powiedziawszy, mimo że podjęto wysiłki, aby zapewnić pojednanie ludzi z tymi, którzy skrzywdzili ich w przeszłości, wielu mieszkańców RPA wciąż pamięta, jak wyglądała era apartheidu i jest to coś, na co nie są gotowi odejść. Do dziś w kraju panuje spora niechęć do białych, mimo że rządy się zmieniły i rządy apartheidu zostały zniesione dawno temu.

Fakty o apartheidzie

Niektóre z faktów dotyczących apartheidu w RPA, które wciąż pozostają w umysłach czarnych, obejmują:

1. Apartheid został wprowadzony w życie w 1948 r.

Kto zapoczątkował apartheid? Systemowe rozwarstwienie rasowe zaczęło nabierać kształtu w Republice Południowej Afryki, gdy znajdowała się ona pod panowaniem imperium holenderskiego w XVIII wieku. Chociaż kultura apartheidu istniała już dawno temu, weszła w życie jako prawo w 1948 roku. Wtedy to apartheid zaczął być instytucjonalizowany poprzez politykę i regulacje, które utrudniały życie Afrykanom.

Przeczytaj także

Jakie znasz inne style tańca seksualnego poza Mapouka?

Zmiany te zbiegły się z początkiem II wojny światowej i Wielkiego Kryzysu, który po niej nastąpił. W rezultacie rząd znalazł się w trudnej sytuacji ekonomicznej; stąd Afrykanerska Partia Narodowa przyjęła apartheid jako swoje hasło. Ówczesny rząd oddzielił białych od czarnych i jeszcze bardziej oddzielił czarnych w celu zminimalizowania siły ich ruchów politycznych.

2. Wszystkie rasy zostały ułożone w hierarchii

Do dziś niewiele elementów w populacji uważa, że ​​niektóre rasy są lepsze od innych, ale sytuacja była znacznie gorsza podczas apartheidu. Niestety, w tej rozmowie Afrykanie zawsze znajdowali się na samym dole piramidy, przez co zmuszeni byli traktować białych jako przełożonych.

Podczas apartheidu w RPA biali byli uważani za najlepszych, za nimi Azjaci i osoby wielorasowe, a na końcu Afrykanie. Te fakty dotyczące apartheidu pokazują, w jaki sposób system został zaprojektowany, aby: wada czarni jednocześnie wzmacniając inne rasy.

3. Zasoby zostały przyznane na podstawie rasy

Ustalono, że różne rasy miały różne poziomy wyższości. To, co nastąpiło, miało zapewnić minimalną interakcję między rasami. Mimo że Afrykanie byli właścicielami ziemi w RPA, biali upewnili się, że ci rdzenni Afrykanie byli ograniczeni pod względem własności ziemi poprzez ustawy takie jak ustawa Glen Gray z 1894 r., opracowana przez Cecila Rhodesa.

Afrykanie byli ograniczeni do ustalonych obszarów, dlatego nie mogli swobodnie poruszać się. Biała mniejszość przeznaczyła sobie wszystkie bogate obszary rolnicze i miejskie, kontrolując w ten sposób środki do rządzenia tymi, którzy żyli w apartheidu.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Kontrola faktów: Czy Republika Południowej Afryki przyznała Ghanie bezpłatną wizę?

4. 69 czarnoskórych osób straciło życie w masakrze w Sharpeville w 1960 r

Masakra w Sharpeville z 1960 roku jest ucieleśnieniem brzydkiej twarzy apartheidu, wyjaśnionej tak, jak miało to miejsce w Afryce Południowej. Zmęczeni tym, jak ich życie zdławił apartheid, zwłaszcza egzekwowaniem przepisów dotyczących przepustek, które odmawiały Afrykanom podstawowych wolności, takich jak poruszanie się, czarni zdecydowali się na pokojowy protest.

Przeczytaj także

Ghana i społeczność LGBT

Protest miał na celu zmuszenie ówczesnego rządu RPA do zniesienia takich praw, które propagowały podział rasowy. Niestety pokojowi demonstranci stracili życie, ponieważ policja użyła nadmiernej siły, w tym ostrej amunicji, aby położyć kres protestom. Podczas tego protestu policja zabiła w sumie 69 nieuzbrojonych Murzynów.

5. Udogodnienia publiczne nie mogły być dzielone między różne rasy

Sytuacja w epoce apartheidu w RPA była tak tragiczna, że ​​istniała ustawa zapewniająca oddzielenie udogodnień. Ustawa o rezerwacjach oddzielnych udogodnień z 1953 r. została wszczęta w celu wymuszenia segregacji obiektów publicznych ze względu na rasę.

Oznaczało to, że Afrykanie i biali nie mogą dzielić takich rzeczy jak szkoła, transport publiczny, hotele i plaże. Podział pokazuje, co działo się podczas apartheidu, by odmówić czarnym Afrykanom ich godności.

6. Partia ANC została uznana za nielegalną w 1960 r.

Przeczytaj także

Ekskluzywne fakty dotyczące największego producenta złota w Afryce

Partia Afrykańska ANC została uznana za nielegalną w 1960 roku. Rok później RPA stała się republiką i zdecydowała się opuścić Wspólnotę. ANC działał w podziemiu, ponieważ został zakazany, a partia rozpoczęła kampanię partyzancką. W odpowiedzi prezydent Botha zlikwidował niektóre prawa apartheidu, takie jak zniesienie zakazu międzyrasowego seksu i małżeństw.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Nzema: podstawowe zwroty i ciekawostki

7. Proces uchylania praw apartheidu rozpoczął się w 1991 roku

F.W. De Klerk przejął od Botha stanowisko prezydenta RPA w 1989 roku i rozpoczął odrzucanie apartheidu. Pierwszym punktem programu była legalizacja ponad 30 grup politycznych, które były wcześniej zabronione, w tym ANC.

Dopiero w 1991 r. uchylono prawa apartheidu i rasistowskie ograniczenia, a rząd zainicjował rozmowy o podziale władzy między państwem a 16 grupami walczącymi z apartheidem. W 1993 roku De Klerk przeprosił za apartheid mówiąc, że głęboko żałuje utraty wolności i godności narzuconej czarnym.

8. Społeczność międzynarodowa interweniowała, aby zakończyć apartheid

Rząd RPA był nieugięty, by zakończyć apartheid, ale społeczność międzynarodowa nie ustępowała również w wywieraniu nacisku na kraj, by się zmienił. Stany Zjednoczone Ameryki i Wielka Brytania były na pierwszej linii frontu, nakładając surowe sankcje na RPA za rażące naruszenia praw człowieka.

Za czasów Pietera Botha rozpoczęły się pewne reformy, w tym zniesienie praw karnetowych i dopuszczenie małżeństw międzyrasowych, ale to wciąż nie wystarczyło. W konsekwencji Botha została zmuszona do ustąpienia, ustępując miejsca F.W. De Klerkowi.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Kobiety z Ghany: 25 niesamowitych faktów

9. Nelson Mandela został liderem ANC w 1990 r.

Gdy F.W. De Klerk przejął przywództwo w RPA, połączył ręce z Nelsonem Mandelą i rozpoczął pracę nad wyzwoleniem kraju z niewoli rasowej. Mandela był działaczem przeciw apartheidowi, który: skazany na 27 lat tylko dlatego, że opowiadał się za wolnością Murzynów.

Przeczytaj także

Czy małżeństwa lesbijek są dozwolone w Ghanie?

Został zwolniony w 1990 roku i został liderem ANC. Obaj przywódcy nadzorowali projekt nowej konstytucji, która położyła kres apartheidowi.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Pytania i odpowiedzi dotyczące spraw bieżących w Ghanie

10. Skutki apartheidu odczuwalne są do tej pory

Nawet z nową konstytucją, która zniosła apartheid i przejęcie przez Afrykańczyków przywództwa w kraju, skutki apartheidu w kraju jeszcze nie znikną. Do dziś to biała mniejszość kontroluje większość bogactwa RPA, podczas gdy czarna większość pogrąża się w biedzie. Wrogość rasowa utrzymuje się, gdy frakcje w rządzie wzywają państwo do odebrania ziemi i własności należącej do białych.

W ostatnim czasie Republika Południowej Afryki trafiła na pierwsze strony gazet z powodu ksenofobii. Niektórzy mieszkańcy RPA namierzyli i zaatakowali innych czarnoskórych cudzoziemców mieszkających w tym kraju. Chociaż wielu szybko potępiło mieszkańców RPA za atakowanie ich braci i sióstr, istnieją czynniki prowadzące do takiego zachowania. Większość czarnych mieszkańców RPA jest biedna w wyniku polityki ery apartheidu, która odmawiała im ziemi i edukacji. Zrozumienie takich faktów apartheidu jest niezbędne, aby spojrzeć z innej perspektywy na to, przez co przeszli czarni i jakie skutki musieli z nimi żyć do dnia dzisiejszego.

PRZECZYTAJ TAKŻE: Kraje bezwizowe dla Ghany w 2020 r. (pełna lista)