Recenzja Pogrzeb Kojo 2019

Ghańscy filmowcy wciąż tworzą thrillery, które zachwycają widzów. Ghallywood rok po roku produkuje wysokiej jakości filmy. Rok 2018 nie był inny, ponieważ branża wyprodukowała kolejny światowej klasy film „The Burial of Kojo”. W przypadku takich filmów można powiedzieć, że Ghańczycy ciężko pracują, aby prześcignąć wszystkich w Afryce. Ghallywood i Nollywood to wieloletni sojusznicy, którzy od dawna próbują ze sobą konkurować.

„Pogrzeb Kojo” wyreżyserował Sam Blitz Bazawule; muzyk, reżyser i pisarz znany również jako ambasador Blitz. W filmie występują Ama Abebrese jako Esi, Anima Misa jako Nana, Henry Adofo jako Apalu, Joseph Otsiman jako Kojo, Joe Addo jako detektyw Koomson i Kobina Amissah-Sam jako Kwabena. Fabuła jest dość chwytliwa, ponieważ śledzi się historię głównego bohatera. Życie Esi jest pełne dramatów ze strony jej rodziny. Nie można nie współczuć jej życiu, gdy stawia czoła wyzwaniom, które czasami ją przerastają.

Jaka jest historia?

Film ocenia się po tym, jak dobrze poprowadzona jest fabuła. „Pogrzeb Kojo” to coś więcej niż film. Poznaj Esi, młodą kobietę, która wspomina, jak wyglądało jej życie jako dziecko. Ojciec Esi nie miał najzdrowszych relacji ze swoim bratem Kwabeną. Widzimy, jak błędy, które Kojo popełnił około dekady temu, spowodowały poważny incydent. Tak się składa, że ​​Kojo wybiera się z bratem na nielegalną wyprawę górniczą, ale zrządzeniem losu znika w kopalniach.

Esi jest zatem zmuszona szukać swojego zaginionego ojca; podróż, która jest dla niej zarówno ryzykowna, jak i trudna. Ona jednak dzielnie walczy, ponieważ jest zdeterminowana, by odnaleźć ojca. Żona Kojo i detektyw Koomson również dołączyli do misji poszukiwania Kojo.

Przyglądając się charakterowi Esi, nie można nie zauważyć, jak bardzo jest skupiona. Automatycznie pokochasz jej niewinność i życiowe wybory. Wybiera najlepsze zachowanie od ojca, który wydawał się niepewny życia. Matka Esi, Ama, to kolejna interesująca postać w filmie. Nie mówi dużo, tylko żyje sprawiedliwie, aby być najlepszym przykładem dla swojej córki.

Przeczytaj także

Ma tricki mo: Moesha wypuszcza długo oczekiwaną „piosenkę”; fani nazywają ją „Moyonce”

Kwabena może uchodzić za antagonistę w tym filmie. Niemal niemożliwe jest odgadnięcie, co ten człowiek ma na myśli. Jest równie tajemniczy, jak oni. Jest manipulatorem i wykorzystuje swojego brata Kojo, którego jedynym błędem było udawanie słabości. Kojo może być ulubioną postacią, ponieważ na swój sposób pracował nad poprawą relacji z bratem.

Film z udziałem

Scenarzysta filmu wniósł do fabuły wiele wątków. Jednym z głównych tematów, które poruszył, było braterstwo. Poprzez życie Kwabeny pisarka pokazuje, jak poczucie winy i wyrzuty sumienia mogą spowodować zerwanie więzi między braćmi. Kwabena chciał zemścić się na śmierci swojej narzeczonej; Zemsta może być niebezpieczna. Relacje ojciec-córka były jednym z głównych tematów. Widzimy, jak blisko jest Esi z ojcem i jak wygodnie i swobodnie wchodzą ze sobą w interakcje. Esi jest bystrym dzieckiem.

Przeczytaj także

Baby Maxin: Najsłodsze zdjęcia córki Nany Amy McBrown i Maxwella Mensaha

Jej postać dowodzi, że dzieci są o wiele mądrzejsze, niż im się wydaje. Esi jest bystra i inteligentna przez cały film. Wciąż badając charakter Esi, możemy zobaczyć, jak duchowość odegrała znaczącą rolę w jej życiu. Rozumiemy, jak bardzo jest uzdolniona duchowo, kiedy odwiedzały ją postacie nadprzyrodzone, aby przekazać jej pilne przesłania i wyjaśnić jej, w jaki sposób zostaną rozwiązane konflikty między żywymi a umarłymi.

Jedna z głównych części filmu jest oparta na nielegalnym wydobyciu, w którym brali udział bracia. To oczywiście sprawia, że ​​jest to kolejny ważny temat w filmie, biorąc pod uwagę, że obecne prawo Ghany zabrania Galamseyers kopania na ziemi przekazanej firmom wydobywczym jako koncesje. Mówiąc o nielegalnym wydobyciu na małą skalę w Ghanie, reżyser Blitz powiedział, że zainspirował się do napisania tej historii po tym, jak natknął się na gazetę z nagłówkiem „Galamsey Miners Buried Alive”, kiedy poszedł zobaczyć się z rodziną.

Dowiedział się o chińskim udziale w nielegalnym wydobyciu na małą skalę i roli Galamseyers. Już podczas pisania filmu Blitz Bazawaule wiedział z tyłu głowy, że musi sprawić, by film odnosił się do Ghańczyka, podkreślając problemy, z jakimi borykają się ludzie. Film poruszył temat neokolonializmu w Chinach, nie sprawiając przy tym wrażenia, że ​​ludzie są wyjątkowo prześladowani.

Obsada, zespół produkcyjny i wszystkie inne osoby zaangażowane w tworzenie tego filmu wykonały świetną robotę. Jedną z rzeczy, która wyróżniała się w tym filmie Sama Blitza, była umiejętność sprawienia, by widzowie odczuli fabułę na poziomie osobistym, gdy poruszane są takie tematy jak duchowość, ubóstwo i wiara. Umiejętności Esi w zakresie narracji sprawiły, że film stał się bardziej intymny. Widać, że scenarzysta i operator zadbali o szczegóły.

Wiejska Afryka w filmie znacznie kontrastuje ze środowiskiem miejskim, przy czym to pierwsze jest spokojne, ciche i ogólnie spokojne. Ten ostatni pokazuje, jak szybko życie w mieście, krzątanina i odwrotny styl życia. „Pogrzeb Kojo” to amalgamat pierwszorzędnej oprawy audiowizualnej, odrobiny poezji i dobrego, opartego na realizmie scenariusza.

Historia w filmie została opowiedziana znakomicie, a scenariusz był lepszy niż przeciętny film z Ghany. Historia Esi jest wciągająca od początku do końca filmu. Nie można nie docenić również kinematografii, ponieważ była znakomita. „Pogrzeb Kojo” to film znaczący. Wątki miłości, marzeń, nadziei, celebracji życia i rodziny sprawiają, że warto obejrzeć ten film. Oprawa wizualna jest perfekcyjna pod każdym względem. Chociaż tematy takie jak neokolonizacja przez Chińczyków stanowiły ułamek historii, scenarzysta zapewnił, że Ghańczycy w filmie byli odpowiedzialni za fabułę. Film został po raz pierwszy pokazany 21 września 2018 r. Nie martw się, jeśli go przegapiłeś, ponieważ „Pogrzeb Kojo” pojawi się na Netflix 31 marca 2019 r.